Waters

fotoboek

Met haar nieuwe boek Waters herdenkt de Nederlandse fotografe Robin de Puy de grootste Nederlandse natuurramp van de twintigste eeuw.

Robin de Puy, Annie, 81 jaar (KLIK HIER VOOR MEER FOTO'S)

Wil Sangster-Los, 69 jaar: 'Mijn moeder was hoogzwanger van mij. Ik werd drie weken na de Ramp geboren. De eerste paar jaren heette ik Zus. Het was te pijnlijk vanwege de oudste, Willy, die was verdronken. Pas later werd ik Wil. Als kind droomde ik dat ik op de kaai stond. De haven brokkelde af en ik gleed zo het water in. Als je de Oekraïners ziet, denk ik: help ze nou gewoon. Wij hebben tenminste nog een dak boven ons hoofd. En ja, de gasprijs is hoog, maar we hebben nog te eten. Wij hebben ook hulp gehad. Mijn vader kreeg na de Ramp een hele goede koe uit de Achterhoek die veel melk gaf. Hij heeft een brief geschreven aan die boer om hem te bedanken.'

In 2023 is het zeventig jaar geleden dat de grootste Nederlandse natuurramp van de twintigste eeuw zich voltrok. Op maandag 29 januari 1953 ontwikkelde zich ten zuiden van IJsland een noordwesterstorm, die via Schotland verder zuidwaarts trok. Op de noordelijke Noordzee draaide de wind naar noordnoordwest, waardoor een stormveld van duizend kilometer lang recht op de Hollandse kust afstevende.

De zware noordwesterstorm, die gepaard ging met springtij, veroorzaakte een overstroming van grote delen van Nederland. Op meer dan 150 plaatsen in Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Brabant braken de dijken, omdat ze de hoeveelheid water niet aankonden en de staat van veel dijken slecht was. Zondagmiddag kwam een tweede vloedgolf, die nog meer slachtoffers maakte dan de eerste.

Goeree-Overflakkee behoort tot de zwaarst getroffen gebieden van de Ramp. Oude-Tonge telt het grootste aantal slachtoffers. Van de in totaal 1.836 slachtoffers vielen er 492 op het eiland. Ook de veestapel werd getroffen. De gemeente Goeree-Overflakkee vroeg kunstenaar Robin de Puy (1986), die opgroeide in Oude-Tonge, bewoners van het eiland te portretteren die de watersnoodramp hebben meegemaakt of opgroeiden in de schaduw van wat hun ouders en grootouders meedragen.

Dichter Maria Barnas (1973) tekende op wat de geportretteerden vertelden in gesprekken over de nacht van de ramp en de dagen erna. Daaruit bleek dat veel persoonlijke geschiedenissen elkaar raken of net langs elkaar glippen. Het was voor sommigen lang onmogelijk om over de Ramp te spreken. Het woord 'trauma' bestond nog niet, zoals een van de getuigen opmerkt.

Waters kan gelezen worden als een duidelijk signaal om niet weg te kijken van klimaatverandering en een snel stijgend waterpeil. De Puy en Barnas doen met dit boek een poging om de tragedie, die vaak in eenzaamheid gedragen is, te presenteren als iets gezamenlijks. Waar de ikken niettemin wringen - omdat niet alles gedeeld kan worden - komt een geschiedenis tot leven.

Boekinformatie
Waters
Robin de Puy en Maria Barnas
Een uitgave van Hannibal Books
Hardcover – 144 pagina’s + 16 pagina’s omstekers – 24 x 18,5 cm – € 39,95
Nederlandstalige editie – ISBN 978 94 6466 619 9

fotoboek

Hannibal Books
Appelmarkt 8
8630 Veurne
gautier@hannibalbooks.be
www.hannibalbooks.be

Er is werk te zien van
Robin de Puy